عشقم نازنین رقیه

به نام هستی بخش شیرین ترین بهانه زندگی من رقیه جان تا تولد سه سالگیت پنج روز مانده .و من هنوز برنامه خاصی تدارک ندیده ام .تازه چند روز دیگر به خانه ای که تازه خریده ایم نقل مکان میکنیم .و از طرفی من روز تولدت کلاس تربیت فرزند دارم و کلاسا و استادا از حجم کار زیاد دارن منفجر میشن .این مدت اینقدر سرم شلوغ بود که اصن وبلاگ رو فراموش کرده بودم .راستی تو این محله تازگی یه خانواده اومدن که دارای مهشید و مهدیس و مهدیه هستن و تو مدام با اونا بازی میکنی و میری کوچه.قفل در هم خرابه و این باعث میشه غیر قابل کنترل بشی .همش به لجن های کوچه دست میزنی و اسباب بازی هات کلا تو کوچه بخشه و من هم مدام دنبالت میدوم یا پشت در رو با چندتا صندلی محکم میکنم ی...